In mijn vorige blog kon je lezen over de toppers van 2018 deze keer over wat niet zo goed ging. Meestal lees je in de bladen, op social media en ook in andere blogs over wat allemaal fantastisch is gegaan. Maar er gaat natuurlijk ook van alles mis, tenminste bij mij wel. Er zijn hier meerdere oorzaken voor. Je hebt zaden die niet opkomen, plantjes die niet willen groeien, planten die worden opgegeten door of gewoon omdat je ze even vergeten bent. Ik begin ook altijd enthousiast, maar merk dat ik niet alle dagen dan zin heb om iets te doen in de tuin en daar betaal je de prijs dan voor. Ach, ik neem het voor lief. En het voordeel voor mij is dat ik dan wel plaats heb voor alles wat ik nog over heb. Ik zaai namelijk veel te veel en een te kleine stadstuin om alles in te te plaatsen.
Aardappels.
Ik kan niet zeggen dat ze echt mislukt zijn, maar ze waren veel te klein. Ik had dit jaar hele mooi gekocht op een zadenbeurs en net zoals ieder jaar in een grote pot geplant. Helaas hebben de slakken echt heel veel loof opgegeten. Er was echt niets meer over. Gelukkig hebben ze nog wat kunnen herstellen, maar de droogte had ook niet veel goed gedaan. De eerste pot heb ik dan voor onze vakantie gerooid. Het ware hele kleine aardappeltjes. De andere pot heb ik dus langer laten groeien, maar ook deze zijn niet echt groot geworden. De aardappels waren dus niet zo’n succes.
Courgette
Een courgette is niet echt een hele moeilijke plant, maar dit jaar ging het moeizaam. De plak waar ze stonden was niet ideaal omdat er niet veel zon was. Maar ook de courgette planten zijn ten prooi gevallen van de slakken. Toen ik deze planten in de moestuinbakken had, ging het veel beter. Behalve dat ze veel plaats in beslag nemen. Ik denk dat ik volgend jaar dan maar een klimcourgette ga proberen.Ik vind te groente te lekker om het niet gewoon weer te proberen.
Zoete aardappel
Dit jaar was ik vroeg begonnen met de zoete aardappel scheuten. Eerst in een glas met water en daarna voorzichtig de scheuten los halen. Later heb ik ze in de moestuinbak gedaan. Van de 3 plantjes heeft het maar 1 overleefd. Maar deze leek totaal geen zin hebben in groeien. Waar ik ze vorig jaar in een zak had en ze fantastisch gingen, nu dus helemaal niet. Pas aan het einde van de zomer zag je iets meer bladeren komen. Helaas ook geen niet zoete aardappels onder de grond. Ook was de plant te klein om de bladeren te oogsten. Deze kun je namelijk in tegenstelling van aardappels gewoon eten. De zoete aardappel is dan ook geen familie van de aardappel zoals de naam doet vermoeden.
Mais
De zoete mais, kwam goed op, maar ik had er te weinig van gezaaid en het was ook te laat om nog weer nieuwe te zaaien. Van mais moet je voldoende zaaien en dan het liefst in een vierkant en niet in een rij. Door de wind worden de kolven in worden bevrucht. De bloei zit boven in de plant in die valt dan op de haren, waar de kolven komen. Ik had dus eerst een 1 plant die bloeide en later de anderen bijna, 1 voor 1. Het gevolg was dus dat de kolven niet veel korrels hadden. Ook heb ik ze iets te laat geoogst, waardoor ze niet meer lekker waren. Ik hoop volgend jaar een gewone suikermais en nog een bijzondere kleur te zaaien. Ik moet nog even op zoek naar die zaden, want de mooie soorten uit Guatemala die ik heb, hebben een langer seizoen nodig.
